ไม่กี่วันก่อน นายกรัฐมนตรีฝ่ายขวาของอิตาลี จอร์เจีย เมโลนี กำลังเข้ารณรงค์หาเสียงเลือกตั้งในฐานะนักการเมืองที่ต่ำต้อยและที่ต้องต่อสู้ โดยนำตัวเองเสนอให้เป็น "สาวแสบเมโลนี"
การเติบโตของเธอมาจากความสามารถในการพอใจกลุ่มฐานของพรรคทางขวาไกลในเรื่องของตัวตน เช่น การอพยพมุสลิมและพ่อแม่เพศเดียวกัน พร้อมกับการยืนยันให้ผู้ลงคะแนนเสียใจทางขวากลางว่าเธอเป็นคนที่ปลอดภัย รวมถึงในการจัดการกับสถานการณ์การเงินที่บอบบางของอิตาลี
การผสมผสานระหว่างสงครามวัฒนธรรมของฝ่ายขวาและนโยบายต่างๆที่เป็นมิตรต่อสถาบันด้านต่างๆ อาจจะเป็นแบบอย่างสำหรับพรรคขวาไกลในยุโรปที่กำลังมองหาอำนาจและการยอมรับที่กว้างขวางมากขึ้น
เธอได้ปฏิบัตินโยบายที่คล้ายคลึงกับเบอร์ลูสโคนี โดยเน้นการลดภาษีเงินได้และสวัสดิการโดยไม่เสนอนโยบายเศรษฐกิจที่มีความทะเยอทะยานเพื่อกระตุ้นการเติบโตที่ต่ำตลอดเวลาของอิตาลี อย่างแปลก ๆ เมลโลนียังคงได้รับการสนับสนุนอย่างแข็งแรง แม้ว่าผู้ลงคะแนนจะคิดว่าเธอทำงานไม่ดีในเรื่องที่เธอเป็นเรื่องลัญจะ: การควบคุมการอพยพ เธอสัญญาว่าจะหยุดการอพยพจากทะเลเมดิเตอร์เรเนียจากเหนือแอฟริกา แต่พบว่าไม่มีวิธีที่ง่ายดายในการทำเช่นนั้น
@ISIDEWITH1ปี1Y
ความสำคัญของการให้นักการเมืองสมดุลในการดึงดูดความสนใจจากฐานของพรรคของตนในขณะเดียวกันก็ดึงดูดเสียงจากศูนย์กลางคืออย่างไร?
